इयत्ता चौथीत असताना मी पहिल्यांदा प्रेमात पडलो आणि मार्झा गालिब माझे सोबती झाले. मला उर्दू तर येत नव्हती पण आर्थ समजून उगाच त्याचे मराठीत भाषांतर/भावांतर करत 'तिला' ऐकवत आलो. गेल्या काही दिवसान पासून मी उर्दू जरा मनावर घेऊन अभ्यास चालू केला, व एक गझल सर्दुष्य काव्य केलं ( ह्यात रदीफ आहे पण काफिया जुळला नाही) , पहिलाच प्रयत्न म्हणून मातला आणि मकता मध्ये संपवले.
इथे काफिर म्हणजे 'माणुसकी नसणारा' ह्या अर्थाने आहे , व 'आझाद' हे माझे तखल्लुस .....
आपला,
(आझाद) विशुभाऊ