मै शायर तो नही. . . .

ज्या प्रमाणे जे फक्त स्वतः साठी गातात त्यांना 'बाथरूम सिंगर' म्हणतात , त्याच प्रमाणे स्वतः साठी कविता लिहिणाऱ्यां साठी पण एखादा शब्द पाहिजे. मी स्वतः साठी कविता करतो (खरं तर यमक जुळवतो). तरी शायरी आणि गझल हे माझे खास आवडीचे विषय.
इयत्ता चौथीत असताना मी पहिल्यांदा प्रेमात पडलो आणि मार्झा गालिब माझे सोबती झाले. मला उर्दू तर येत नव्हती पण आर्थ समजून उगाच त्याचे मराठीत भाषांतर/भावांतर करत 'तिला' ऐकवत आलो. गेल्या काही दिवसान पासून मी उर्दू जरा मनावर घेऊन अभ्यास चालू केला, व एक गझल सर्दुष्य काव्य केलं ( ह्यात रदीफ आहे पण काफिया जुळला नाही) , पहिलाच प्रयत्न म्हणून मातला आणि मकता मध्ये संपवले.

काफिया है पर रदिफ नही , मतला है पर मकता नही ।
अरे कमिनो ये मेरी जिंदगी है , कोई गज़ल नही ।

नही रोक सकती तुझे कोई सऱहदे , ना कोई इनसान की सलाखे ।
'आझाद' तेरी खुदा से बंदगी है, कोई काफिरोंका बंदी नही ।

इथे काफिर म्हणजे 'माणुसकी नसणारा' ह्या अर्थाने आहे , व 'आझाद' हे माझे तखल्लुस .....

आपला,
(आझाद) विशुभाऊ